Zwyczajni - a przecież święci

Dzisiejszy dzień – uroczystość Wszystkich Świętych – każe nam rozejrzeć się wokół siebie,

by dostrzec wspaniałych, dobrych, zacnych, pełnych wiary, zdolnych do poświęceń ludzi.

Spotykamy ich przez całe nasze życie.

Nieraz żyliśmy z nimi pod jednym dachem, z niejednym i niejedną przyjaźniliśmy się.

Zwyczajni – jak my sami, a przecież święci.

Grzeszni, ale nie uzależnieni od grzechu.

Nie na tyle znani światu, by stawiać ich jako

wzór wszystkim ludziom,

ale przecież na tyle wielcy w naszych oczach,

że dziękujemy Bogu za ich obecność w naszym życiu.

Bez tej obecności i my sami bylibyśmy mniejsi i gorsi.

Bez nich nasze życie byłoby szare i trudniejsze do udźwignięcia.

Rozejrzyj się wokół siebie – miałeś, a może masz, takich ludzi blisko.

Nie bój się pomyśleć, że ty być może jesteś kimś takim dla twoich bliskich.

Dziękuj wtedy Bogu i staraj się jeszcze bardziej oświetlać im drogę przez życie,

jeszcze bardziej pomagać, jeszcze bardziej kochać Boga i być bliżej ludzi.

Wśród tych stu czterdziestu czterech tysięcy – czyli wśród tego nieprzeliczonego

mnóstwa jest miejsce i dla mnie, i dla ciebie, i dla naszych przyjaciół.